Gözlerim akşamdan kalma bir rutubet içerisinde nemlenirken, ruhumun içi geçmiş gelmeyecek olanı beklerken.. Rüyasına daldığım uykunun Araf’ında kaybolmuşum, ama ben kendimi değil, gelmeyecek olanı aramış durmuşum. Dışarıda yaşanırken dört mevsim, benim içimde kalmış tek mevsim o da kış. Üşümüşüm her çırpınışta, aramışım, beklemişim gelmeyecek olanı ve gelmemiş. Ne uyanabilmişim ne de kavuşabilmiş, kederimden ördüğüm yokluğunun elbisesini toplamışım özümü yalın halde giymişim. Yokluğunda ben kendimi tüketmişim..
Rıdvan DAĞLUM
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder