Şiir Gibiydi Gözlerin

Ortada hiçbir sebep yokken öylesine durduk yere üzülmek, ağlamak.. Bir yandan yalnızlığı seçmek, diğer yandan insanlarla beraber olamayışının hüznünü duymak. Toplumsallaşmaktan, bir yere bir kimseye bağlı olmaktan korkmak. 
Hüzünlü bir şarkı duyduğunda hiçbir yaşanmışlığı olmamasına rağmen uzaklara dalıp gitmek, acı çekmek. Güzel bi anı düşünüp özlemek, o anı içine çekip hiç bırakmamaktır. 
Aynada, gülen yüzünün ağlayan yanını görebilmektir melankoli. 
Melankoli, hüzünlü olma mutluluğudur.

Victor Hugo