İnsanı insan yapan düşünebilmesinin yanında bir de duygularının varoluşudur. Duygular kendi içinde ikiye ayrılırlar; olumlu duygular ve olumsuz duygular.
Sevgi de bir duygudur ve olumlu duygular içerisinde yer alır. Olumlu bir duygu olmasına karşın olumsuz sonuçlar doğurabilmektedir bazen sevgi.. Nükleer bir reaksiyon gibidir, yani sevginin temeli sağlam bir zemin üzerine kurulu olarak geliştirildiğinde bu nükleer reaksiyon sonucu ortaya çıkan muhteşem enerjinin hayatımız üzerinde ne kadar yapıcı etkisi var ise temeli sağlam olmayan zemin üzerine kurulu olarak geliştirilen sevgi sonucunda da ortaya çıkacak olan enerjinin o derece yıkıcı etkisi olacaktır. Birini çok sevdiğimizde içimizde sevgiye dair tüm duygular o kişi üzerine yoğunlaşır ve zaman geçtikçe bu yoğunlaşma saf bir enerjiye dönüşür. Mutluluklarımızın temeli de bu enerjiler üzerine kuruludur. Ancak seveceğimiz insan konusunda yapacağımız bir hata yoğunlaşmış olan duygularımız üzerinde bir nevi nükleer bir patlamaya neden olacak ve bu patlama ile ortaya çıkacak radyasyon sonucunda tüm duygularımızın yapısı bozulacak ve hayatımız üzerinde kalıcı bir etkisi olacaktır. Bu sebeptendir ki insan kimi seveceğine, ne yoğunlukta seveceğine bilhassa özen göstermeli içinde var olan sevgiyi sağlam zeminler üzerinde değerlendirmelidir. Çünkü mutluluk sağlam zeminler üzerine kurulan sağlam temellerin eseridir...
Rıdvan DAĞLUM
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder