Ben ne zaman öyle durup dururken, öyle damdan düşer gibi açıp seni okumaya başlasam, anlıyorum ki bahar gelmiş, anlıyorum ki kaçmak, sürüklenmek vakti..
Dolaşmak Galatada, Hisarda..
Bırakmak işi gücü, unutmak ekmeği tuzu.. Çıkarıp potinleri, denize daldırmak vakti yalın ayakları..
Ben ne zaman öyle durup dururken, öyle damdan düşer gibi açıp seni okumaya başlasam, anlıyorum ki,
Mahvolmuşum..
Orhan Veli Kanık
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder