La Tahzen
Acıyormu kalbin, çok mu acıyor
Hiç acımasaydı ya
Demek ki dokunan var kalbine
Demek ki senden ümit kesilmedi
La Tahzen
Kederden, umutsuzluktan
Yarılıyorsa göğsünün kafesi
Gönül toprağın
Taştan arındırılıyor demektir
La Tahzen
Başın yerde
Ellerin böğründeyse çaresizlikten
Bir büyük teselli kapısının önündesin demektir
Asi boynunu eğmeden geçemezsin o kapıdan
La Tahzen
Karlar yağıyorsa güvendiğin dağlara
Yarının çiçekli ovaları içindir
Sökülüyorsan böyle içinden yaprak dökmek misali
Bahar gelsin diyedir
La Tahzen
O senden ümidini kesmedi ki
Sen kendinden kesesin
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder